Ciepła barwa głosu
Ciepła barwa głosu – co to jest? Jak rozpoznać ciepłą barwę głosu? Ktoś powiedział Ci, że masz ciepłą barwę głosu, ale nie masz pojęcia, czy to komplement czy wręcz przeciwnie? Dowiedz się, co to jest ciepła barwa głosu w mowie i śpiewie.
Barwa głosu – definicja
Barwa głosu to pojęcie odnoszące się do zespołu cech, które charakteryzują dany głos (nie ma dwóch identycznych barw głosu). Na barwę głosu składa się wiele składowych od wrodzonych, anatomicznych, akustycznych aż po psychiczne czy dotyczące osobowości i temperamentu. Tembr głosu to właściwość dźwięku, która zależna jest od budowy i funkcjonowania zespołu narządów takich jak:
- Aparat artykulacyjny – żuchwa, usta, język, miękkie podniebienie
- Aparat rezonacyjny – klatka piersiowa, czaszka, zęby, podniebienie, gardło, krtań, kości policzkowe, zatoki
- Aparat fonacyjny – fałdy głosowe (struny głosowe)
- Aparat oddechowy – przepona, mięśnie międzyżebrowe, tłocznia brzuszna, mięśnie dna miednicy
Barwa głosu choć ogólnie jest cechą charakterystyczną i niepowtarzalną danej jednostki ulega większym lub mniejszym modyfikacjom. Abstrahując od zmian zdrowotnych (ilość i gęstość wydzieliny w gardle, drożność nosa i zatok, a nawet niestrawność czy refluks), które są nieodłącznym elementem naszej codzienności, ów transformacja barwowa jest efektem konkretnego nastroju, sił, energii oraz nastawienia do rozmówcy. Chcąc ocenić barwę głosu należy dokonywać tego w kontekście długotrwałym oraz epizodycznym. W emisji głosu wyróżnia się kilka podstawowych barw głosu:
- Jasna/ciemna
- Głęboka/płaska
- Ostra/łagodna (metaliczna/aksamitna)
- Twarda/miękka
- Ciepła/zimna
Barwa głosu jest odbierana subiektywnie przez słuchacza i jej określenie pozwala odpowiednio interpretować intencje komunikatu oraz nastawienie osoby przemawiającej. Ma ona ogromne znaczenie w kontekście komunikacji międzyludzkiej. Tembr głosu nieadekwatny do sytuacji oraz współrozmówcy może wywołać dewastujące i destrukcyjne implikacje w życiu prywatnym i zawodowym.
Ciepła barwa głosu – cechy charakterystyczne
Ciepła barwa głosu swoją nazwę uzyskała dzięki odczuciom, jakie towarzyszą słuchaczom, gdy osoba powiadająca ów tembr głosu przemawia (lub śpiewa). Określenie jest to stosowane zarówno w wokalistyce jak i mowie. Ciepła barwa głosu ogrzewa, jest niczym kominek w zimowe wieczory, ciepła herbata po jesiennym spacerze czy przytulenie kogoś bliskiego, kogo kochamy. Ciepło jest przyjemne, kojące i uspokajające. Posiadacze ciepłej barwy głosu uznawani są za osoby dobre, pomocne, empatyczne, łagodne, godne zaufania i sympatyczne. Ciepła barwa głosu jest nader przyjemna dla większości słuchaczy, choć ocena barwy głosu jest subiektywna. Określenie to zazwyczaj dotyczy kobiet, choć oczywiście zdarzają się mężczyźni posiadający ten tembr głosu. Ciepła barwa jest implikacją nie tylko budowy narządów, ich funkcjonowania, formy, kondycji, ale również psychiki oraz emocjonalności człowieka. Kobiety w swej naturze są łagodniejsze, delikatniejsze, empatyczne, czułe i ciepłe, toteż ich głosy częściej będą posiadać właściwości kojarzone z tymi cechami. Ciepła barwa głosu
Ciepła barwa głosu w mowie:
- Pośredni ton mowy (mowa nie jest ani piskliwa ani dudniąca)
- Pośrednia dynamika (mowa nie jest ani za cicha ani za głośna)
- Zrównoważone podparcie oddechowe (nie występuje silne parcie)
- W procesie rezonacji dominująca rola górnej części klatki piersiowej oraz przedniej części podniebienia twardego wraz z górnymi zębami
- Zdecydowana aktywizacja miękkiego podniebienia
- Opanowany sposób pobierania powietrza (spokojne wdechy)
- Swobodna praca żuchwy (brak szczękościsku)
- Odpowiednia aktywność języka (brak nadaktywności oraz nadmiernej pionizacji)
- Fizjologicznie poprawne zwarcie głośni w czasie fonacji
- Miękki atak na struny głosowe
- Synergia narządów artykulacyjnych, rezonacyjnych i oddechowych
- Swobodna modulacja głosem
- Naturalna emisja głosu wynikająca z konkretnej budowy jamy ustnej, gardła, krtani, fałd głosowych oraz rezonatorów
Ciepła barwa głosu w śpiewie choć pożądana jednak nie jest zbyt częsta. Wszelkie próby jej wytworzenia zazwyczaj dają efekt barwy głębokiej, a często wycofanej. Chcąc ocieplić brzmienie swojego głosu wokaliści nadmiernie obniżają krtań (napinając przy tym mięśnie krtaniowe), odginają miękkie podniebienie, a także niewłaściwie otwierają usta ( za mocno lub zbyt słabo). Ciepły śpiew można sprecyzować jako dźwięk o danej wysokości, który jest równocześnie bliski, pogodny, dźwięczny, a równocześnie głębszy. Wysokie dźwięki pozbawione są jaskrawości i ostrości, a niskie stłumienia i matowości. Ciepła barwa głosu charakteryzuje się pełna równowagą, harmonią i stabilizacją. Barwa głosu jest relatywnie cechą naturalną, aczkolwiek pracując nad świadomością procesów zachodzących podczas emitowania dźwięku, można wypracować cieplejszą barwę głosu. Poprawa barwy głosu zawiera w sobie słuszną obietnicę lepszej komunikacji, a także uzyskania narzędzia, które stanie się buforem w sytuacjach konfliktowych lub kryzysowych.