Jak wyrażać emocje głosem?
Zastanawiasz się, jak wyrażać emocje głosem? Co zrobić, kiedy głos nie odzwierciedla prawdziwych intencji? Jak sobie poradzić z głosem, który nie współgra z sensem wypowiadanych słów i uczuciami? Masz agresywny ton mowy, choć nie czujesz się zdenerwowany? Brzmisz na smutnego, mimo tego, że masz dobry humor? Brzmienie głosu nie jest kompatybilne z Twoimi uczuciami? Czy można nauczyć się wyrażać emocje głosem?
Czy głos powinien wyrażać emocje?
Treść, dobór słownictwa, postawa ciała, gesty, mimika, energia wypowiedzi oraz właśnie brzmienie głosu służą nam do komunikowania się z otoczeniem. Sposób mówienia oraz treść to elementy komplementarne, aby skutecznie komunikować się z ludźmi i co więcej, ważne w procesie interpretacji tegoż komunikatu. Głównym założeniem procesu mówienia jest przekazywanie informacji, a brzmienie głosu kooperuje z tym celem. Intencją nadawcy słów powinno być bezproblemowe zrozumienie go przez odbiorcę. Właściwie czasem nie trzeba słyszeć konkretnych słów, by w brzmieniu głosu dostrzec cel wypowiedzi. Bywa również tak, iż ton głosu bardziej rezonuje w słuchaczu i wywołuje konkretne jego reakcje. Brzmienie głosu powinno być kompatybilne z intencjami oraz treścią, aby wspomagać właściwą interpretację komunikatu. Głos powinien wyrażać emocje, które odczuwa mówca, ułatwia to nie tylko zrozumienie komunikatu, lecz umożliwia budowanie relacji międzyludzkich czy to w życiu zawodowym czy prywatnym. Z licznymi niedogodnościami i problemami borykają się osoby, które nie potrafią wyrażać swoich uczuć i intencji dobierając odpowiednie brzmienie swojego głosu, a także posiadają psychiczne lub emisyjne blokady, by móc swobodnie odzwierciedlać swój stan ducha.
Głos bez emocji
Głos bez emocji brzmi apatycznie, oschle, bezuczuciowo, czasem formalnie lub wręcz mechanicznie. Gdy interlokutor ma właśnie taki głos, dialog staje się nie lada wyzwaniem. Osoba brzmiąca bezemocjonalnie jest odbierana bardzo negatywnie, nie wzbudza zaufania ani sympatii, co w efekcie doprowadza do sytuacji izolowania się od społeczeństwa. Fakt posiadania apatycznego brzmienia głosu mylnie odbierany jest jako nieumiejętność odczuwania emocji, co jest niezwykle krzywdzące dla osoby borykającej się z takim sposobem mówienia. Głos bez emocji często jest wynikiem zamknięcia się w sobie, licznych kompleksów, problemów psychicznych oraz częściej spotykany jest u introwertyków oraz samotników. Wszelkie odczucia i uczucia są skrupulatnie ukrywane przed światem zewnętrznym. Czy można ożywić bezemocjonalny ton głosu? Praca nad zmianą brzmienia głosu w tym wypadku powinna się rozpocząć w gabinecie terapeutycznym, by odkryć prawdziwe przyczyny takiego stylu komunikacji, a następnie czysto technicznie można opanować umiejętność mówienia adekwatnie do danej sytuacji czy charakteru rozmowy. Wesołe, smutne, energiczne, profesjonalne czy czułe brzmienie głosu posiadają swoją specyfikację i muszą zajść konkretne mechanizmy, by głos ukazywał konkretne stany emocjonalne czy osobowość. Znając tajniki głosu, można wyuczyć się mówienia w konkretny sposób, by przemiana sposobu mówienia szła w parze z pracą nad swoją psychiką i kojeniem swojego wewnętrznego dziecka.
Jak wyrażać emocje głosem?
Jako dzieci powoli uczyliśmy się wyrażać oraz nazywać swoje uczucia i emocje. Chcąc opanować umiejętność wyrażania emocji głosem, niezbędna jest nauka od podstaw, czyli dostrzeżenie konkretnych cech i odczuć, jakie towarzyszą w sytuacji pojawienia się konkretnych emocji. Po analizie własnego stanu psychicznego należy skupić się na tym, co odczuwalne jest w ciele, gdzie pojawiają się wibracje, napięcia lub przepływy energetyczne. Kolejnym krokiem jest wsłuchanie się w brzmienie swojego głosu na dwa sposoby — głos, który słyszymy w środku oraz ten realnie emitowany na zewnątrz. Te głosy najczęściej znacznie się różnią, gdyż zupełnie inaczej wyobrażamy sobie, jaki głos posiadamy niż jest on w rzeczywistości. Każda emocja słyszalna w głosie związana jest z konkretnymi cechami charakterystycznymi oraz technicznymi mechanizmami z zakresu emisji głosu.
Wesołe brzmienie głosu:
- Jasna barwa
- Wysoki ton
- Uaktywnienie górnych rezonatorów ze szczególnym uwzględnieniem kości policzkowych i górnych zębów
- Żebrowy ton oddechowy
- Średni poziom głośności
- Akcentowanie i modulowanie głosem
Smutne brzmienie głosu:
- Matowa barwa głosu
- Brak aktywizacji rezonatorów
- Zbyt mała aktywność aparatu artykulacyjnego
- Za cicha mowa
- Monotonny ton mowy, brak wychyleń intonacyjnych, mowa na jednym tonie
- Płytki oddech
- Brak energii
Brzmienie głosu w złości:
- Zaciśnięty i zachrypnięty głos
- Niski ton
- Częste i płytkie wdechy
- Zbyt szybkie tempo mowy
- Mowa głośna, krzykliwa
- Napięcia w krtani
- Siłowa emisja głosu
Strachliwe brzmienie głosu
- Głos matowy
- Drżenie głosu
- Zbyt cicha mowa
- Brak kontroli nad intonacją (niekontrolowane skrajne zmiany wysokości dźwięków mowy)
- Szczękościsk
- Brak mowy samogłoskowej
- Zająkiwania
- Brak podparcia oddechowego
Wstręt w głosie:
- Nosowanie
- Czasem delikatny rezonans piersiowy
- Niższy ton mowy
- Brak aktywizacji aparatu artykulacyjnego
- Mówienie przez zaciśnięte zęby
- Napięcia w krtani
- Średnie tempo mowy
- Czasem mowa bełkotliwa
Zaskoczenie w głosie:
- Głośny, łapczywy i szmerny wdech
- Wysoki ton mowy, czasem zbyt piskliwy
- Zbyt szybkie tempo mowy
- Zmienne brzmienie głosu
- Pojawienie się piskliwego krzyku: aaaaa
- Brak kontroli nad oddechem
- Występowanie cech głosu charakterystycznych dla innych stanów emocjonalnych
Opisując każdy stan emocjonalny w kontekście brzmienia głosu należy skupić się na pracy strun głosowych, aktywizacji rezonatorów oraz narządów artykulacyjnych, sposobie oddychania, tempie i wolumenie mowy. Nad każdym z wyżej wymienionych elementów można zapanować i świadomie używać.
Jak wyrażać swoje emocje głosem? Ćwiczenia
Usiądź wygodnie i zastanów się nad tym, jaki jesteś, co czujesz, o czym myślisz. Przeanalizuj również swoje reakcje i zachowania w stosunku do innych ludzi. Postaraj się określić brzmienie Twojego głosu w codziennych relacjach — standardowo każdy ma głos neutralny, profesjonalny oraz sympatyczny. Głos neutralny, czyli codzienny sposób mówienia i komunikowania się z otoczeniem, bez większego zastanowienia czy kontrolowania. Ton profesjonalny wykorzystywany jest stricte w sytuacjach zawodowych, gdy należy podkreślić swoje kompetencje oraz wywołać konkretne reakcje u współpracowników, klientów czy kontrahentów. Głos sympatyczny to ton głosu wykorzystywany w czasie interakcji z osobami, w stosunku do których odczuwa się pozytywne emocje lub w sytuacjach, gdy należy brzmieć na kogoś miłego i sympatycznego. Większość osób posiada jeszcze więcej brzmień swojego głosu, ale są też osoby, które posiadają tylko dwa (głos bez emocji). Zastanów się jakie cechy ma każdy z tych trzech odmian Twojego głosu.
Gdy już jesteś świadomy swojego głosu, odpowiedz na kilka pytań:
- Czy Twój głos wyraża Twoje uczucia?
- Czy Twój głos wyraża Twoje intencje?
- Jak inni odbierają Twój głos (może otrzymałeś od kogoś feedback)?
- Czy potrafisz świadomie kontrolować brzmienie swojego głosu?
- Czy masz świadomość w czasie mówienia, jakim tonem mówisz?
- Czy lubisz swój głos?
Jeśli na większość pytań odpowiedziałeś negatywnie, to znak, iż potrzebujesz opanować umiejętność wyrażania swoich emocji głosem. Warto poprosić o pomoc doświadczonego specjalistę, który pomoże przejść ten proces przemiany brzmienia głosu.