Rejestry głosowe

Rejestry głosowe – co to jest i jak używać? Często słyszysz o rejestrze piersiowym, głowowym czy technice mix, ale nie masz pojęcia jak się za to zabrać? Masz problemy ze zmianą rejestrów w czasie śpiewania? Czujesz, że nie wykorzystujesz w pełni możliwości Twoich rejestrów głosowych? Czy odpowiednie wykorzystywanie rejestrów głosowych jest proste i każdy powinien się tego nauczyć?

Rejestry głosowe

Rejestry głosowe jest to część skali głosu wokalisty, która wykorzystuje konkretne przestrzenie rezonacyjne. Z tematem rejestrów ściśle związany jest temat rezonansu, o rezonatorach górnych oraz rezonatorach dolnych znajdują się już artykuły na blogu i warto się z nimi zapoznać przed kontynuacją tego artykułu. Ogólnie wyróżniamy dźwięki wysokie, niskie i średnie – tak też wygląda skala głosu: wokalista potrafi w obrębie swojej własnej skali wydobywać dźwięki wysokie, średnie i niskie – oczywiście dla każdej osoby będą to zupełnie inne wysokości, nie można tutaj kierować się „podręcznikowymi poradami”, co niestety robi wielu amatorów lub nawet nauczycieli śpiewu.

Wyróżniamy trzy rejestry głosowe: rejestr głowowy, w którym największą siłę rozbrzmiewania/ rezonowania mają górne rezonatory, rejestr piersiowy, gdzie główny rezonans odbywa się w klatce piersiowej oraz rejestr mieszany, w którym wykorzystywane są zarówno rezonatory umieszczone w głowie oraz klatce piersiowej.

Rejestry głosowe – czy każdy je używa?

Zdecydowanie każdy z nas ma klatkę piersiową z płucami, oskrzelami, żebrami, a nawet kości policzkowe, zatoki, czoło, czaszkę, więc jak najbardziej każdy ma możliwość korzystać z rejestrów głosowych, ale nie wszyscy potrafią to robić, a już nieliczni wykorzystują je dobrze. Każdy wokalista (w ramach swojej własnej, indywidualnej skali) powinien wykorzystywać wszystkie rejestry, ale należy mieć świadomość, że temat rejestrów jest chyba najtrudniejszym w wokalistyce i takim, gdzie nawet profesjonaliści robią błędy.

Jak dobrze korzystać z rejestrów głosowych?

Na początku musisz sobie uświadomić, że czasem w życiu są niektóre zagadnienia bardziej teoretyczne niż praktyczne i w śpiewie również tak jest. Są ruchy, odruchy czy aktywności, które wskutek prawidłowego szkolenia w danej dziedzinie wychodzą naturalnie poprawnie, zaś skupienie na nich uwagi powoduje jedynie zbędny stres, napięcia, sztuczności czy nieprawidłowości. To troszkę jak pisaniem odręcznym – gdy nie skupiasz się na nim, lecz piszesz, wtedy piszesz swobodnie i jest ok, zaś, gdy ktoś stoi nad Twoją głową i mówi żebyś pisał bardziej pochyłe litery, wtedy usztywniasz rękę i nagle pismo staje się nienaturalne, linie krzywe i zaczynają trząść Ci się ręce. Dokładnie tak samo jest z rejestrami: nie należy się na nich nadmiernie skupiać. Nie można przeczytać w poradniku, że na tym dźwięku jest tzn. most (przejście z jednego rejestru do drugiego) i przełączać rejestry, takie śpiewanie sprawia, że wokalista posiada trzy różne głosy: krzykliwy, ostry i siłowy na rejestrze piersiowym, nijaki, nudny i chwiejny na rejestrze mieszanym oraz chuchany, cienki, delikatny i piskliwy w rejestrze głowowym. Każdy wokalista posiada jeden głos i musi on brzmieć tak samo w każdej części skali, tak samo w rozumieniu ujednolicenia barwowego, możliwości zmiany wolumenu (zarówno zrobienia screscendo jak i diminuendo) i swobody poruszania pomiędzy nimi, czego nie posiadają osoby uczące się słynną techniką mix, gdzie nauka śpiewu skupia się jedynie wokół tematu rejestrów, co jest niezwykle trudne i krzywdzące dla głosu, a nawet niejednokrotnie kończy się nadmiernymi napięciami krtani wynikającymi z siłowania się z własnymi ograniczeniami pod względem skali (każdy posiada inną skalę, co nie jest uwzględniane w tej technice). Jak najlepiej wykorzystywać rejestry? Traktować je jako coś, co się naturalnie włączy, przełączy i wyłączy bez zbędnego myślenia. W śpiewie trzeba sobie troszkę ułatwiać – jest tyle spraw, o których musi myśleć wokalista, więc niech jeden temat działa sam.

Podsumowując: każdy z nas posiada rejestry głosowe, dlatego że mamy w sobie „wbudowane już fabrycznie” rezonatory, lecz nie wszyscy potrafią odpowiednio podchodzić do zagadnienia rejestrów, co jest najczęstszą przyczyną występowania chorób i patologii głosu.